Ақ батаға толы ағалар ізімен

230

Батамен – ел, жаңбырмен – жер көгереді демейме дана халқымыз. Жақсылықты бөліссең көбейеді, жамандықты бөліссең азаяды деумен тәрбиеленген үлкендеріміздің осы сөзі кімге болса да ой салары анық. Мен сөз қозғағалы отырған үлкенге іні, кішіге аға, атанған ауыл азаматы Жеңісбек Мөңкебайұлы жайлы азды көпті білгенімді аудан айнасы арқылы оқырманға жеткізуге жөн санадым. Жеңісбек ағамызбен етене араласып кетпесем де білгенімді, көргенімді ақ қағаз бетіне түсіріп, жақсылығын бөліскім келді. Қашан көрсем де ізгілік білдіріп, айналайын сөзін аузынан бір тастамайтын, көпті көрген, өмірдің ащысы мен тәттісін көңіл таразысына өлшеп безбендеген жан деп есептеймін. Өмірінің тең жартысын ауданның өркендеп, өсуіне қарлығаш қанатымен су сепкендей, маңдай тер төккені, өткені мен бүгіні жайлы сөз қозғайық.
Жеңісбек Мөңкебайұлы 1983 жылы Алматы мал дәрігерлік институтын тамамдап, жас маман болып Кеген ауданы Ұзынбұлақ асыл тұқымды қой совхозына қарасты Жалаулы фермасына зоотехник маманы бойынша қызметке тұрады. Сол жылы Гүлнара Ешмұханбетқызымен отбасын құрады. 1984 жылға қараған қарашасында Темірлік фермасында ферма меңгерушісі болып орналасқанымда Қызылту қой совхозы директоры ол уақытта Жақан Мырзагелдиев екен. №1 Темірлік фермасына қарасты 5 мың гектар егіс алқабы, мал жайылымы 2000 гектар алқабы бар екен. 300-ге жуық жылқы, 30 мыңнан асатын қойы бар фермада еңбек еттім. Ферма меңгерушісінің атқарар жұмысы жауапты, қарауымда бригадир Оразхан Байбалаев, учетчик Сайлау Мәлібеков, зоотехниктер екеу болды, Әкімхан Әпендиев, Ленин орденді жылқышы Күркебай деген ақсақал еді. Ферманың ауыл шаруашылық меңгерушісі (зовхоз) Сүлеймен Жаңабаев пен жұмыла жұмыс жасадық. Темірлік ауылы сол уақытта совхоздың көрсеткішін жоғары ұстап тұруына сол ауылдың еңбеккер халқы ұйымшыл еді. Ауылда клуб, монша, медпункт, дүкен жұмыс жасап тұрды. Күзді күні астығы қамбаға сыймай жататын кез еді шіркін. Ауылда қазақ радиосы таңнан кешке дейін сөйлеп күнделікті жаңалықтан хабар беріп тұратын. Ауылда 20 –ға жуық доңғалақты трактор, 5-6 шынжыр табанды ДТ-75 тракторы қысы жазы тыным таппайтын. Тәртіп бірінші орында тұратын. Елі ынтымақты жерде ешуақытта дау-дамай болмайтын, керісінше ойыңа ой қосып, ісіңді әрі қарай жалғауға жұмыс жасайтын еді. Сол Темірлік фермасына қарасты Ақбейіт учаскесінде «Жалын» атты комсомол жастар бригадасы қой бордақылау мен айналысты. Осындай тірлік жасап жүргенімде бір күні 1988 жылы аудан басшылары мені Алғабас жылқы зоводына бас зоотехник етіп сайлап сол өңірге жіберді. Зовод директоры Қанат Қайдауылов екен. Алғабаста сол уақытта Донский 3000 мың бас жылқы болды. Ыдырысов Құдайберген аға партком секретары екен. Ағабастың қысы қатал, жазы ыстық жер. Еңбекшілермен үлкендер көрсеткен үлгі өнегесімен тату тәтті еңбек еттік. Нүке, уақытта тоқтам жоқ дегендей зымырап кеше ғана жас маман едік енді міне ел ағасы атанып, келін мен немеренің атасы болып бейнеттің зейнетін көретін жасқа да келіп қалыптық. Тәуелсіздік алған соң өмір өзгеріп , капиталистік қоғамға ендік те кеттік. Бертін келе 2018 жылы Кеген ауданы өзінше жеке аудан болып, аудан әкімі Талғат Ескендірұлы болып тағайындалғанда мен ауылшаруашылығының басшысы қызметін атқардым. Қазіргі кезеңде Тұйық ауылының әкімі қызметін абыройлы атқарып келемін. Ауыл жағдайын өзің барып керегіңді қолыңмен ұстап көзіңмен көрдің. Ел аман жұрт тыныш болсын деген ізгі ниетімді білдіремін!
Жеңісбек Мөңкебайұлы отбасыңызға амандық, деніңізге саулық, барлық аудан айнасы оқырмандарының атынан бар жақсылықты тілейміз.

Нұрболат Балабекұлы.