Ерлігі мен еңбегі ел есінде!
Алимгазиев Сатыбалды 1922 жылы 20 маусымда Алматы облысы, Кеген ауданы, Жалағаш ауылында дүниеге келген. Қарапайым, иманды отбасында тәрбиеленген. Әкесі Тілеуімбетұлы Әлімғазы– ауыл молдасы болған, ал анасы Бәтима– Шажа руының қызы
қарапайым отбасында тәрбиеленген, балаларына мейірім мен адамгершілік дарытқан ардақты ана. Түрген қаласындағы мәдени-ағарту училищесін аяқтады. Ел басына күн туған шақта, 1941 жылы, небәрі 19 жасында, Алматы қаласында жасақталған аты аңызға айналған 28- гвардиялық Панфиловшылар дивизиясының құрамында Ұлы Отан соғысына аттанады. Майдан даласында ауыр шайқастарға қатысып, аяғынан жарақат алғанымен, ерлік пен төзімділіктің жарқын үлгісін көрсетті. Қасым Қайсеновтың «Барлаушылар» жайлы және Мәлік Ғабдуллиннің «Сұрапыл жылдар» кітаптарында атамыз жайында жазылған.
Соғыс аяқталғаннан кейін де әскери борышын жалғастырып, Украинадағы Мукачева қаласында «Бандеровшыларды» залалсыздандыруға бағытталған арнайы операцияларға қатысты. Тек 1948 жылы ғана туған еліне, Жалағаш ауылына аман-есен оралды. Бейбіт өмірде де ел игілігі үшін аянбай еңбек етіп, Жалағаш ауылында мәдениет үйінің меңгерушісі, аудан орталығы Кегенге ауысқанда «Аудандық тұтынушылар қоғамының» Шырғанақ бөлімшесінде басшы, Кеген ауылында «Аудандық тұтынушыла
қоғамында» инспектор, «Қызылту» қой совхозында жұмысшылар комитетінің төрағасы қызметтерін абыроймен атқарды.
Әділ де іскер басшы ретінде ел ішінде зор беделге ие болды. Ол халықпен етене араласып, өңірдің әлеуметтік-экономикалық
дамуына зор үлес қосты. Сонымен бірге өзінің шешендік, тапқырлық қасиетімен әртүрлі әңгіме-қалжыңдары әлі күнге дейін ел аузында айтылып жүр. Бұл әңгіме-қалжыңдары Кеген ауданында түрлі басшылық қызметтер атқарып, Ұзынбұлақ ауылдық округінің әкімі болып зейнеткерлікке шыққан, ауданның «Құрметті азаматы» Тақабаев Марат атамыздың «Ағалар
аманаты» кітабында жазылған. Өмірлік жары Қанайбекқызы Нұрымханмен тату-тәтті ғұмыр кешіп, 3 ұл мен 3 қыз тәрбиелеп өсірді. Атааналық мейірім мен тәрбиенің нәтижесінде ұрпағы өсіпөнді. Бүгінде атамыз бен әжеміздің 3 ұл мен 3 қызынан 17 немере, 40 шөбере, 2 шөпшек тараған. Осылайша, артында өнегелі ұрпақ қалдырып, ұрпағының жалғасын тауып отыр. Алимгазиев Сатыбалды 1982 жылы 28 сәуірде, 60 жасқа қараған шағында өмірден өтті. Артында өшпес өнеге, мәңгілік із қалдырған ардақты азаматтың есімі
ел жадында сақталып келеді.
Марат Аружан ЕРНАТҚЫЗЫ,
Абылай хан атындағы халықаралық қатынастар және әлем тілдері университеті,
3 курс студенті
