Ата-ананы құрметтегеннің құдреті артады
Ережесіз жекпе- жектен әлемнің екі дүркін чемпионы Ардақ Назаров келді дегенді естіген жастар легі Кеген ауылындағы мәдениет үйіне ағылды. «Кеген Жерұйық» жастары ұйымдастырған бұл кездесуге ауыл ақсақалдары, білім ошақтарының ұстаздары, спорт саңлақтары бас қосты. Қазақ еліне ғана емес әлем танитын Ардақтың өнегеге толы айтары асқақ, сегіз қырлы бір сырлы азаматымыздың жастарға арналған сөзі үлгі боларлықтай естіген жанның құлағының құрышын қандырып шөлін басты десем өтірік айтқандық емес.
Ұйымдастырушы Еркебұлан Нұрбайұлының ережесіз жекепе- жектен әлемнің екі дүркін чемпионы жерлесіміз Ардақ Назаровқа сөз берілді дегені сол екен дүрлігіп қол шапалақтап лықа толы зал тына қалды.
Ардақ Назаров. – Сіздермен жүздесіп отырғаныма қуаныштымын, өздеріңіз секілді жиі- жиі жүздесулерге шақырып тұрады. Алла сәтін салып «Кеген Жерұйық» жастарының ұйымдастыруымен сіздермен кездесіп отырмын. Осы ауылдың баласымыз, өздеріңіз сияқты қарапайым ауылда өстік. Қаракөз қарындастарым, інілерім отыр екен. Бір ауыз сөз болсада тыңдап өмірлеріңізге қажеттіні аларсыздар деп ойлаймын. Алматы облысы, Райымбек ауданы, Қақпақ деген таудың етегінде орналасқан ауылда дүниеге келдік. Бала күнімізден спортпен айналыстық, бүгінгідей керемет мектеп жоқ, ауыл мектебінің подвалында дайындалатынбыз. Әлі есімде төртінші сыныпты оқып жүргенімде анам ауылдағы тренерге алып барып табыстапты. Болашақта чемпион болса деген анамның арманы екен. Ол кезде сотанақ жүгіре беретін сондай тынымсыз бала болыппын. Менің атым Қожаны білесіздер гой, Бердібек Соқпақбаев жазған «Менің атам Қожа» кітабын. Сол кітаптағы жазылған жай менің өмірім сияқты, бірнәрсені бүлдірем деп бүлдірмейсің ғой. Ауыл мектебінде оқып жүргенде апайларым айтушы еді,- Сенен құтылсам бір шәугім құдайы шай беремін дейтін. Сол апайларым міне көрсе ұялады, ал мен айтамын сіздерге рахмет таяқтап тұрып өсірдіңіздер. Ол кезде мені атыммен атамай ей Назаров деп шақыратын (күліп алды). Ол кезде рде мұғалімнің алдынан кесе көлденеңдеп өтпейтінбіз. Көшеде жиналып алып асық ойнайтынбыз, қол деген беселі тілім- тілімі шыққан, оны көрген ұстаздарымыз мынау қол ма жоқ қойдың тұяғыма деп сыбап алатын еді. Үстелдің үстіне қолымды қойғызып қойып укаскімен ұрған кезде қолымнан қан шығып кетуші еді. Ол кезде қолымызды кір сабынмен жуамыз қазіргідей түрлі сықпалар мен иіс сабындар жоқтың қасы болатын. Бала кезім өте қызық мен ата – анама өте ризамын, алты баласын тәрбиелеп біздерге өнеге көрсеткені үшін алғысымды айтып жүремін. Ауылда жүргенімізде грек- рим күресіне қатысып ауданда, облыста, республикада өткен жарыстарға қатысып бірінен жүлдемен оралсақ, бірінен бос қайтып жүрдік. Әлі есімде бір жарыста үшінші орын алып, сыйлыққа сағат бергені. Оған ата- анамның достары, отбасымның қуанғаны мен үшін қызық сәттер еді. Содан бастап спортқа ынта жігерім ауып құлшынысым арта түсті. Алматы қаласындағы спорт мектепке алып барамын деген әкемнің сөзі жігерімді тасытып, маған сенген ата- анамның үмітін ақтау болды. Кішкентай інім Бейбітті ертіп алып тауға күнде жүгіретін болдым. Анам дайындаған құртын қалтама толтырып алып. Бейбіттің спортқа деген құлшынысын, махаббатын ашатын едім. Таудың басына шыққанда саған беремін деп шаршаған кезінде беліне жіп байлап алып сүйреп көмек көрсетуші едім. Екеуіміз тау үстінен төмендегі ауылды тамашалаушы едік. Кез келген жанды кішкентайынан тәрбиелесең дағдыланып өседі екен. Алматыға келгеннен кейін Бейбітті еш сабақты қалдырмай дайындық жасаудың нәтижесінде әлемнің екі дүркін чемпионы атанды. Америкада күресіп жүрген жалғыз қазақтың баласы. Бүгінгі таңда нәтижесін өздеріңіз көріп біліп отырсыздар. 21 жасында Әлемнің чемпионы атанды. Басыңа бақ қонған кезде кімнің дос, кімнің қас екенін түсінбей қаласың. Ондай кезде бәрі досқа айналып кетеді. Басыңа бұлт төнген кезде кімнің дос, кімнің бос екенін түсінеді екенсің. Жігіт болғаннан соң бірде жеңіс бірде жеңіліс болады. Біз жеткен жеңіске кейін сіздерде жетесіздер, ол үшін ата- анаңды сыйласаң, құрметтесең одан асқан бақыт жоқ. Ата- анаға қарсы шықпаған баланың өмірде жолы болады. Ата- анасына қамқор болған бала еліне мейірімді болады. Анамыз жүрегінің астында тоғыз ай көтеріп аналық мейірімін төкті. Түн ұйқысын төрт бөлді. Соны әрбір бала ұғынып ата- ана алдында мәңгі қарыздар екенімізді ұмытпай жүруіміз керек. Қанаттыға қақтырмай, тұмсықтыға шоқтырмай мәпелеп өсірген ата- анамызды құрметтейік ағайын,- деп жастарға жүректен төгілген жылы сөзін, «Отан сүйгіш тәуелсіз Қазақстанымыздың көк байрағы көгімізде мәңгі желбірей берсін»- деген ізгі тілекпен сөзін аяқтады.
Нұрболат Балабекұлы, Ерғанат Әбдіреш (фото)Кеген ауылы.
